top of page
ഞാനെല്ലാം കാണുന്നുണ്ട്... എല്ലാമറിയുന്നുമുണ്ട്
അമ്മയുടെ അലമുറ, അച്ഛന്റെ തേങ്ങല്,
ഏട്ടന്റെ നെഞ്ചിലെ ഉമിത്തീ... എല്ലാമെല്ലാം...
എനിക്കു കരയാന്കഴിയില്ലല്ലോ... ഞാന് മരിച്ചതാണല്ലോ...
അല്ല, എന്നെ കൊന്നതാണല്ലോ...
ഒരു ജീവന്, അതൊരു പുഴുവായാലും പാറ്റയായാലും
ഉറുമ്പായാലും കിളിയായാലു ം മൃഗമായാലും മനുഷ്യനായാലും
അന്തസ്സോടെ വേണ്ടേ കൊല്ലാന്?
അറവുശാലയില് മൃഗത്തോടനുവാദം
ചോദിച്ചല്ലോ നിങ്ങള്; പിന്നെ
എന്നെയെന്തേ ഒന്നും ചോദിക്കാതെ കൊന്നുകളഞ്ഞു...
തുലച്ചു കളഞ്ഞു... തകര്ത്തു കളഞ്ഞു...
അതെ, സോദരിമാരെ, നിങ്ങള്-
ഉടയ്ക്കപ്പെടാനുള്ള കുടങ്ങളാണ്...