കത്തിയെരിയുമ്പോഴും

വെന്തടങ്ങാത്ത

മുള്‍പ്പടര്‍പ്പുപോലെ

മകന്‍റെ ജഡമിറക്കിക്കിടത്താന്‍

ശയ്യയായ് അവളുടല്‍.

ചുഴലിപെറ്റ

കൊടുങ്കാറ്റായ്

പെണ്ണിന്‍റെ നീറ്റം

ഉള്ളിലൊതുങ്ങാതെ

ആകാശത്തെ ഇരുമ്പുപോലെയും

ഭൂമിയെ ചെമ്പുപോലെയും

ചുട്ടെടുക്കുന്ന

ആണായിപ്പോയ

ദൈവത്തോടവള്‍ ചോദിച്ചു.

"എനിക്കൊന്നുറക്കെ കരയാമോ"

വീശുമുറത്തില്‍

പതിരാറ്റിക്കൊണ്ട്

ശാന്തമായവന്‍ പറഞ്ഞു

"കണ്ണല്ല, കണ്ണീരാണു നീ."